There is no way back now!
We hadden de sleutels van ons huis (oh, wat klinkt dat leuk!) nog niet zo lang in bezit toen we het eerste enorm gehate obstakel met de hamer te lijf gingen… de schouw in de woonkamer. Hij was absoluut niet mooi en nam zo veel ruimte in: weg ermee! Wat was het een heerlijk gevoel toen die eindelijk weg was. En ja, ‘eindelijk’, want het duurde even (lees: vier uren). 
Na obstakel nummer één stond de bovenverdieping op de planning en daar begonnen broerlief en vriendlief gisterochtend aan. Binnen tien uren gingen we van een huis met drie slaapkamers, behang op de muren, verwarming en ga nog maar even door, naar één grote bouwval. Toen ik uit mijn werk kwam was dat dus een behoorlijke verandering en stond ik er zo bij: 
Uuh, help? Een lichte vlaag van paniek. Waar zijn we aan begonnen?! But you know what they say… het moet eerst erger voordat het beter wordt. Het begin voor ons droomhuis is gemaakt!
Nadat we ’s avonds de paar resterende muren van hun -foeilelijke- behang verlosten is de bovenverdieping onherkenbaar. Morgen komt de container en kunnen we al het puin naar beneden tillen. Zoals jullie kunnen zien zijn we er nog lang niet, maar oh wat wordt het mooi!
I’ll keep you posted!
Hoi Lydia,
Wat leuk zo’n mee-leef pagina, vindt het helemaal super.
Wat zullen jullie nu een drukke tijd ingaan maar het wordt vast heel
gezellig en er zal nog wel het nodige te lachen komen maar ook
een beetje ergernis. Hoort er allemaal bij 😉
Heel veel succes met alles en we komen gauw eens even kijken wat
jullie allemaal uitspoken.
Groetjes Bea en Otte